‘Ze vragen ons oprecht wat we willen.’
Kadi heeft geen makkelijke jeugd gehad. Geboren met een spierziekte, een alcoholist als vader, onder toezichtstelling geplaatst, zittend in een rolstoel en inmiddels met PTSS op zak. Ze is niet bij de pakken neer gaan zitten. Probeert er elke dag wat van te maken. Kiest zorgvuldig haar woorden. En wil met haar ervaringen andere mensen helpen. Daarom studeert ze sociaal werk aan de hogeschool. Én neemt ze deel aan de adviesgroep van het Jeugdplatform.
‘Ik kan mensen die te maken hebben met passend onderwijs of jeugdzorg beter begrijpen. Daarmee wil ik graag van waarde zijn.’ De woorden zijn tekenend voor haar. Ze wordt daarbij graag uitgedaagd, ondanks de grote uitdagingen die ze zelf al heeft moeten doorstaan.
‘Ik zou weleens nog extra trainingen willen krijgen bij het jeugdplatform, maar ik weet niet of de anderen daar ook op zitten te wachten.’ Met die anderen heeft ze ook buiten de vergaderingen om wel contact, wat ze erg leuk vindt.
Ze wordt ook enthousiast als ze spreekt over de bezoekjes van wethouder Moorman aan het jeugdplatform. ‘De wethouder vraagt altijd oprecht wat wij willen. Dat vind ik heel leuk en heel belangrijk. Ze is echt geïnteresseerd.’
Kadi is blij met haar bijdrage aan het jeugdplatform. Ze wil er graag onderdeel van blijven uitmaken. Van waarde zijn vindt ze belangrijk. Of dat nou bij het jeugdplatform is of thuis, ze wil bijdragen. ‘Elke avond maak ik het eten, de anderen kunnen niet koken. Mijn specialiteit? Mijn Marokkaanse pannenkoeken.’